Omgaan met dementie in Bizarre nevel
Het is lastig om aan te geven wanneer ik voor de eerste keer dacht: er is iets met haar aan de hand. Met Joke. Mijn grote liefde. Ze zal 53 jaar zijn geweest. Alles veranderde een beetje. Vooral haar ‘zijn’, zoals ik dat vaak heb genoemd. Eerst denk je nog: het zullen de hormonen wel zijn of te veel werkdruk. Maar niets van dat al bleek later. Alzheimer, dat was het. Alzheimer had zijn intrede gedaan en zou alles vernietigen. Alles.
De confrontatie met Alzheimer en jezelf
Bizarre nevel gaat over Joke en over ons. Over liefde, over wat wij hadden en wat er van ons is overgebleven nadat de ziekte verwoestend had uitgehaald. Dit boekje gaat ook over alle randverschijnselen. Waar word je mee geconfronteerd als het over hulpverleners gaat of over het financieren van de noodzakelijke ondersteuning. Eigenlijk heb ik het boekje alleen maar geschreven om haar te eren. De geweldige vrouw waar ik zoveel van houd en die zo intens en verschrikkelijk door ons wordt gemist.
Ze verdween langzaam in de mist en nu is ze dood.
Joke, mijn grote liefde.
Een duidelijk boek over wat Alzheimer aanricht bij patiënt en omgeving.
Een liefde die niet verdween – maar langzaam verdween achter de mist
Een boek als een open wond
Dit boek is geen zoetsappig verslag van een ziekte. Het is rauw, eerlijk en bij vlagen snijdend. De schrijver neemt je mee in het langzame verlies van zijn vrouw aan Alzheimer. Niet alleen haar geheugen, maar ook hun gezamenlijke leven brokkelt stukje bij beetje af. Hij spaart zichzelf niet, en de lezer al evenmin.
Geen klaagzang, maar een liefdeslied
Wat dit boek zo bijzonder maakt, is de toon. Het is nergens sentimenteel. Ja, het is pijnlijk. Maar nooit zonder liefde. De schrijver laat zien hoe betekenis kan verschuiven. Hoe een simpele kneep in de hand meer kan zeggen dan duizend woorden ooit deden. Wat vroeger vanzelfsprekend was, wordt nu onbetaalbaar.
Een monument van woorden
Dit verhaal is een monument voor zijn vrouw. Voor wie zij was, en wie zij werd. Maar het is ook een spiegel voor iedereen die te maken krijgt met Alzheimer. De aftakeling is voelbaar, de pijn tastbaar. Toch klinkt er ook hoop. Of liever: kracht. De kracht om liefde te blijven zien, al is het nog zo klein.
Voor wie dit boek is
Voor wie leeft met Alzheimer, van dichtbij of van veraf. Voor wie wil begrijpen wat deze ziekte écht doet. En voor wie zich herkent in liefde die blijft, zelfs als bijna alles verdwijnt. Dit boek is troost, confrontatie en ode in één.
Een indrukwekkende en eerlijke getuigenis van een man die zijn vrouw verloor zonder afscheid. Pijnlijk mooi.
