Doel van deze uitgave: openheid over stemmen horen
De gesprekken voor Zolang er mensen zijn zijn er stemmen werden gevoerd in de periode van anderhalf jaar. De geïnterviewden hebben ingestemd met de weerslag van die ontmoetingen zoals opgenomen in dit boek. Dat was voor menigeen die stemmen hoort een moeilijke afweging. Iedereen onderschreef weliswaar zonder enige aarzeling het doel van deze uitgave: openheid over stemmen horen, meer inzicht en begrip vragen van de lezers en daarmee het terugdringen van vooroordelen over (mensen die) stemmen horen evenals het opheffen van (zelf)stigma. Maar om dan meteen zelf openlijk en kwetsbaar te laten weten wat je is overkomen, is een heel andere afweging. Sommige gesprekspartners hebben uiteindelijk hun toestemming om te publiceren ingetrokken, een enkele keer nadat eerder al was ingestemd met een bijdrage voor dit boek. Journalist Paul Custers heeft dat vanzelfsprekend geaccepteerd en zeker ook gerespecteerd. Het is al heel moedig dat ze hem, een leek, een buitenstaander, toch hebben toegelaten in hun bijzondere wereld!
Wat betekent stemmen horen
In dit boek hebben we een beeld willen schetsen van wat er allemaal samenhangt met stemmen horen. We hebben vanuit uiteenlopende opvattingen en visies een beeld samengesteld over stemmen horen. Het doel is om aan te geven wat mensen die stemmen horen kunnen ervaren en wat ze (zouden kunnen) ondernemen om daarmee om te gaan. We hopen en verwachten ook dat de lezers met dit boek hun kennis van en begrip voor mensen die stemmen horen en/of andere bijzondere persoonsgebonden belevingen ervaren, kunnen verruimen. Dat kan bijdragen aan het verminderen van vooroordelen en daarmee aan het terugdringen van (zelf)stigma.
Dank aan de auteur Paul Custers
Tot slot wil ik journalist Paul Custers hartelijk bedanken voor zijn integere en onvermoeibare inzet voor Zolang er stemmen zijn zijn er mensen. Ik heb ook van zijn gesprekspartners mogen vernemen dat hij met veel empathie en een open houding zijn professionele werk heeft gedaan.
Erica van den Akker,
Voorzitter Stichting Weerklank
Illustratie omslag
Alice in Wonderland
Omdat alle dieren nat waren geworden in het meer van tranen dat Alice had geschreid, organiseerde de Dodo een hardloopwedstrijd.
De deelnemers werden her en der langs een parcours geplaatst. Ze mochten beginnen met rennen wanneer ze daar zin in hadden en ze mochten ook stoppen wanneer ze dat wilden. Na een half uur was iedereen weer droog en riep de Dodo dat de race was afgelopen. Maar wie had er nu gewonnen? De Dodo dacht daar lang over na en sprak toen: ‘Everybody has won, and all must have prizes.’
Oordeel van de Dodo
Psycholoog Saul Rosenzweig (1907-2004) plaatste het oordeel van de Dodo uit Alice in Wonderland boven een artikel dat hij in 1936 publiceerde. Hierin betoogde hij dat alle vormen van psychotherapie vermoedelijk evenveel opleveren, omdat het effect te danken is aan factoren die de therapieën met elkaar gemeen hebben. Deze gedachte werd later uitgewerkt in het boek Persuasion and Healing van Jerome Frank, waarvan de eerst versie in 1961 verscheen.
Alice in Wonderland en Lewis Carroll
Alice’s Adventures in Wonderland (vaak afgekort tot Alice in Wonderland). Het is een boek voor kinderen (1865) van Lewis Carroll, pseudoniem van de Engelse wiskundige Charles Lutwidge Dodgson.
(Tekening: John Tenniel, 1820-1914)
Het boek Zolang er mensen zijn zijn er stemmen en de publieke discussie
Met de uitgave van Zolang er mensen zijn zijn er stemmen wil Stichting Weerklank bijdragen aan de publieke discussie en (daarmee ook) vooroordelen en stigma’s terugdringen. De stichting wil zich inzetten voor een realistischer en kansrijker beeldvorming en natuurlijk ook voor een betere behandeling van mensen die lijden onder ‘stemmenhoren’ en/of andere bijzondere zintuiglijke ervaringen en persoonseigen overtuigingen.
‘We zien stemmen horen als een normale menselijke variatie en niet per se als een psychiatrische ziekte. Dat neemt niet weg dat sommige mensen veel last hebben van stemmen.’
Professionele hulpverlening in openheid
Naast mensen die stemmen horen laten ook hulpverleners, therapeuten, psychiaters en andere professionals hun licht schijnen op het fenomeen. Verder komen mensen aan het woord die vanuit religieuze, spirituele en alternatieve opvattingen kijken naar ‘stemmenhoren’ en persoonseigen ervaringen en belevingen. Er wordt kort ingegaan op het fenomeen in historisch perspectief en vanuit Stichting Weerklank wordt aangegeven waar beeldvorming en behandeling kunnen worden verbeterd.
Deze uitgave kwam tot stand in samenwerking met Mosae Libro en de stichting Weerklank.
Stichting Weerklank
Weerklank is een stichting die zich richt op volwassenen en kinderen met bijzondere zintuiglijke ervaringen, zoals het horen van stemmen, het zien van beelden en het hebben van persoonseigen overtuigingen. Dit wordt in de GGZ vaak hallucinaties en wanen of zelfs een psychose genoemd. Weerklank is er voor mensen met deze ervaringen en voor een ieder die zich bij hen betrokken voelt. Dus ook familie, vrienden en hulpverleners. Weerklank streeft drie doelen na: Dienstverlening aan de doelgroep, verbetering van de hulpverlening en beïnvloeding van de beeldvorming.